Bir anlýk çizgiydi o an zamaný öldüren... Beynimde sesinin uðultusu, Kulaklarýmda amansýz þehrin gürültüsü bana kalan... Belki de bir þarkýda gizli ruhumu saran, Ayný ellerin gibi... Ayný bu donuk þehir gibi, siyahi... Anýlarýma saklanan sessiz bir sahil, Ayaklarýna kaçan þýmarýk kumsala sinirleniþin, Ve gülüþün gibi... Anýlarým var kalemime sarýlan, Sen gibi... Ya da olmayýþlar suskun, Yaþamýn getirdikleri... Hayat gibi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Burak ÖNAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.