Ey gökler alemi ýssýzlýðýný mý bozduk ? hudutlarýndan geçerken öylesine…
Demirden bir kuþun kanadýnda gökler aleminde bir seyyahým þu an. Bulutlardan bir diyardayým alabildiðine mavi ve kümelenmiþ beyaz bulutlar ki þiir gibi…
Ýzlerken alemin ihtiþamýný, bir sonsuzluk hissi sardý beni kýrýldý içinde yaþadýðým sandýðým fanus küçüldükçe küçüldü dünya gözümde.
Bir kuþun bizlere tepeden bakmasýna ve özgürlüðüne ortaðým þimdi. Büyüyor gönlüm alabildiðine, büyüyor yeniden…
ruhumda saklý sermayem, ne yana gitsem benimle.
Merak, korku ve aþkla sana yolculuðum, her yerde sanatýn her yerde senden iz, derya ve zerre biz miyiz ?
Sosyal Medyada Paylaşın:
edebihalim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.