YAĞAN YAĞMUR DEĞİL
Bir gün aldanýrsan dünyanýn sahte cazibesine
Bir yýldýz yahut bir göktaþý gibisinden
Kapýlýrsan çekimine yerin
Vazgeçersen yani
Yýldýzlardan galaksilerden ...
Bastýðýnda ayaklarýný dünyaya
Ayaklarýnýn altýndaki cismi
Tanýmak için eðdiðinde kafaný
Meþe yapraðýný keþfe çýkmýþ bir karýnca göreceksin orada
Sular çekti seni
Pýnarla dereler nehirler
Denizler Gökyüzünün gölgesine benzettiðin okyanuslar
Daldýn uçsuz bucaksýz derinliklerine
Sonu gelmez bu mavilik ürküttü seni
Çýrpýndýn
Bir parça kuru toprak
Pir parça kuru taþ için paraladýn kendini
Bayýldýn
Uyandýðýnda bir adada buldun kendini
Keþfe çýkayým dedin
Her taþý kaldýrdýðýnda ben çýkýyorum altýndan
Her çiçek benim kokumu taþýyor
Sýkýlýyorsun sonra bu dünya denen sulu toprak parçasýnda
Yer çekimine inat ayýn hemen altýndaki yerine gidiyorsun
Venüsün yanýna
Gözlerin beni arýyor
Kapýlmadan önce cazibesine
Dünya denen kahpenin
Binlerce ýþýk yýlý dünyayý birlikte izlediðimiz yerde ben yokum
Vaz geçtim gökyüzün den dünyayý seyirden
Dünyadan seni seyre mahkum ettim kendimi.
Yalnýzlýk üzüyor seni
Aðlýyorsun
ýslanýyor Dünya ,Baþkaldýrýyor baþaklar
Yaðmur diyor insanoðlu
Sen aðlýyorsun
Sonra sana dünyadan haykýrýþlarýmý yolluyorum
Bir albatrosun üstünde görüyorsun beni
Gülüyorsun
Güne bakanlar sana dönüyor
insan oðlu güneþ diyor
oysa sen gülüyorsun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.