Gönlüm sana açýlý bir defterdir,
Yazacaksan, gel yaz, þimdi yeridir,
Bel ki ömrümüzün son seferidir;
Dönülür, dönülmez, kim ne bilecek?
Bir karanlýk sestir bur da gelecek.
Her þeyi havale etmiþtik yaza,
Kaç yaz gelip geçti, vurduk ayaza,
Tükendi umudun bak, yaza yaza;
Ýþte nöbet senin, söyle ne varsa,
Fal açýp da, görürüz ne çýkarsa!
Þimdi iniþteyim, bitti yokuþlar,
Artýk üþütmüyor, bildiðin kýþlar,
Giden bir alkýþlar, gelen alkýþlar;
Bir gülücük, alýp gider kederi,
Ýnsaný düþerken tutmalý biri!
Sen anlarsýn zaman kaç parçalýdýr?
Ektiðin, diktiðin kara çalýdýr,
Eðerler, sanýrsýn söðüt dalýdýr;
Bir ses gelir uzaklardan çok ince,
Daðlar da baþ eðer, günü gelince.
Sürpriz deðil bana, bu yorgunluðum,
Toyluðumdan gelir, bu dargýnlýðým,
Her gün biraz artar, alýnganlýðým;
Her þeye kolayca aldýrmazdým da,
Sen vurdun ya, aðýr geldi sonunda!
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.