Çay ve Deniz
Dudakta ve gözde iki berrak iz.
Biri damakta deniz bir gözde leziz.
Ezelden düþkün ikisine de erenler.
Çayý harmanlayanlar, inciyi derenler.
Biz güzelden anlarýz güzeli severiz.
Dökülür güzellik dem dem ruhlarda deniz olur.
O güzel enginlerde çirkinlikler kaybolur.
Güzellik dudakta ve gözde tarifsiz iz olur.
Çay suyla ünsiyet eder ateþ yorulur.
Deniz ve çay gönüllerden yorgunluðu alýr.
Berraklýk damýtýlýr demlikte,
Safiyet bekler tetikte.
Buluþur gönüller yarenlikte.
Süzülür bardaða has duygular.
Cezbeder gözleri gönülleri renk renk sular.
Deniz mavinin hasý, çay has tavþan kaný.
Sýkýlmaz ikisine de meftun olanlarýn caný.
Öyle mestiz ki güzelliklere,
Hem denizi hem çayý severiz.
Gökte ayý güneþi cümle doðayý severiz.
Olmayýnca cümlesi,
Boþlukta kalýr ellerimiz gözlerimiz.
Dudakta ve gözde iki ayrý iz.
Biri damakta biri gözde leziz.
Sormayýn namý niþanýmýzý canlar.
Tevazuun kerpiç saraylarýndan ufku seyrederiz.
Sevgilimiz çay ve deniz.
Ankara,12.06.2009Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.