TRENİM RAYLARDA KALDI
On sekizimdeyim henüz
Ömrümün baharý!
Kanýmýn deli aktýðý çaðlar
Anne ve babam benim yaþýmda olmak için neler vermezlerdi
Ne sorumluluðum vardý,
Ne de onlarýn bir beklentileri benden
Yediðim önümde yemediðim gözyaþlarý içinde
Nekadar zor olabilirdiki
Yýllardýr, pazar sabahlarý erkenden dersaneye gitmek
Kahvaltý masasýnda onlarla olmamak
Gecenin kör karanlýðýnda,deli ayazýnda
Yazýn kavurucu sýcaðýnda,
Hep o dümdüz yolu yürümek
Geleceðimin belirsizliðinde tanýmlandýðýmý düþlemek
Hayal kurmaktan yorulmak
Tevekküllerimden çekingen olmak
Bir iftar vakti,dersin ortasýnda okunan ezan sesine þükretmek
Bir akrabanýn hastalandýðý haberini öldüðünde almak
Rüyalarýmda sýnav sabahýný görmek
En büyük nefretini "tekrar denersin" cümlesine beslemek
Gözyaþlarýnýn sicim gibi aktýðý bir anda
Etrafýndaki herkesin rehber öðretmen kesildiðini izlemek
Yeni doðan güne þafak sayarak girmek
Senin için harcanan emeklerin sorumluluðu altýnda ezilmek
Öðretmeninin hastalanan çocuðunu hastaneye
Seninle dersi olduðu için götüremediðini bilmek
Rahat bir hayat sürmek adýna
Ömrünün baharýný kýþa çevirmek
Ne kadar zor olabilir ki Allah aþkýna!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.