Biz ilklerimizin özel olmalarýný arzulayanlar,
Bizler günü geldiðinde en özeliyle seviþmeyi bekleyenlerdik.
Neler oldu böyle?
Çakýp omur iliklerimize Ýsa’dan geriye kalan çarmaðýn tahta parçalarýný,
Defolup gittiler açýkçasý, özeliz yalanlarýný çiðneye çiðneye.
Bizler zevkine bile varamadan olan bitenin,
Daha nefes nefeseyken, daha yerlerimizden bile kýpýrdayamadan,
Onlar çoktan döndüler odalarýmýzýn köþelerini ve
Defolup gittiler arkadaþým, yabancýlara emanet ettiler bedenleri bu böyle.
En acýlarý öðretildi bize, daha acýrken bedenimiz bir de ruhumuza darbe
Hançerlediler bizi, oluk oluk kanýyoruz,
Günahýmýzý örtmek üzere, bepantenle tendirdiyot karýþtýrýp
Sürüyoruz münasýp yerlerimize.
Daha kabuklanmadan yara üstelik bir baþkasý çýkýyor karþýmýza ve
Tanrým 3 gün geç kaldýn ama O sensin diyoruz!
Bir daha sancýlara gebe býrakýlýp, bir daha terk ediliyoruz.
Arkadaþým biz hiç akýllanmýyoruz.
Aþk bize hiç akýl erdirtmiyor sanýp, bir de aþký lekeliyoruz!
Yok öyle bir þey, mide bulantýlarýnýn, yaralarýn ve berelerin sebebi deðil aþk,
Fizik tedavilerde de yok suç
Ve inan bana aslýnda býrakýp gidenlerde bile deðil suç,
Zamanla býrakýp gitmeyi de öðreniyoruz.
Anlýyoruz.
Biz aþký bulamadan kaybedenlerdeniz.
Çýkarýp omur iliðinden saplananý, kýymýklarýný, yeni bedenlere batýrýyoruz.
Arkadaþ bizler þeytanýn ta kendileriyiz ve cehennemler yaratmaktan baþka bir iþe yaramýyoruz
Bugüne dek hiç yaramadýk .
Ne yapsak da aþký lekeleyemiyor ve her seferinde lekeleniyoruz.
Her seferinde daha fazla.
Bir þeyi unutuyoruz hep bu basit birleþimde.
Aþký lekeleyecek, aþka en derin darbeyi vuracak tek þeyi eklemeyi unutuyoruz.
Ýçine aslýnda biraz gözyaþý akýtsak.
Fazla deðil be kardeþim, biraz.
Biz þeytanlar kazanacaðýz,
Bir de þu göz pýnarlarý nerede, onlarý bulabilsek...
Beste Gül Öneren
Tarihsiz bir ruh hali...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.