Sen Olmalýydýn..
Sen olmalýydýn karanlýðý saran
Titrek mumun alevi
Hayallerin denizinde kaybolurken
Gözlerimden damlayan soðuk yaþlarýn
Yanaktaki ýlýk nefesi olmalýydý ellerin
Þimdi gitme vaktimidir tutsak þehirlerden
Rüzgârlarý çalýp sonsuzluða
Kaybediþ hüküm giymiþse çaresizlikte
soðuk gecelerin gölgesinde parýldayan
Masum bir matem olmalýydý gözlerin
yaðarken göklerden hicran yaðmurlarý
sen olmalýydýn denizleri kaplayan
yalnýzlýðýn duru suyu
ruhumu saran hüzünleri alýp giden
karanlýk hücreme düþen yýldýz ýþýðý olmalýydýn
Duygularýn yolunu bilmez ise yürekler
Neylersin sabahýn ýþýðýný hissetsede gözler
hýçkýrýk olsada umudun sesi
ufak bir tebessümdür varlýðýn
kalp atýþlarýndaki nefesi