- Her aþk, koynundaki vedaya gebedir.-
S/evilen dedim de içerim yandý;
Gönlümü e/zeli bir acý sardý…
Hanidir nerdeymiþ v/uslatý onun?
Ne de çabuk i/çildi veda þerbeti,
Nereye gömüverdi ki L/eylanýn adýný?
Yoklara karýþan kor olup e/ritti sevdanýn tadýný.
“Anmýyorsa adýný unut sen de.”dedim n/az etti gönlüm.
S/evilen, ah sevilen!
Nerelerde e/rittin has duygularý
Vefasýz deðildin v/aatlerin nerde?
Hâlâ yüreðimde sevgin i/çerim kan aðlar
Adýnla mý arayým seni l/akabýnla mý nerelerdesin?
Gönlüme sarýp da sevdaný ah e/llere býraktýn beni.
Bükülü kaldým bu ilde görmeyesin sakýn n/emlenmesin gözlerin.
S/evilen, duy sesimi!
Sanki e/l’aman mý dedirttim sana?
Koy elini v/icdanýna da duy sesini.
Kalmadý mý hiç i/insafýn nerde insanlýðýn?
Yargýsýz bir infazla sen l/inç mi ettin adýmý?
Hadi göster bir erdem de e/diver bir veda,
Gönül telinde tek adým kalsýn bir n/efeslik de olsa.
12.6.2009
Serap Hoca