YÂR ÖĞRETMENİM
Sensin âlimdeki ilmin sahibi
Halâ sana küçük bir çocuk gibi
Hürmetim var, saygým var öðretmenim
Mazimden en güzel hatýra sensin
Her çocuk sevgiyi senden öðrensin
Ana þefkatiyle sar öðretmenim
Gün oldu gözyaþý döktün çocuða
Gün oldu aþk ile baktýn çocuða
Bazen ana, bazen yâr öðretmenim
Desinler: “Öðretmen çocuk aðlatýr”
Sen fenden, cebirden, dinden bir satýr
Olsa da gene ders ver öðretmenim
Kim aklýný yaramaz iþe verse
Çeker ilgisini yeniden derse
“Hele gel tahtaya!” der öðretmenim.
Bana gurur, benim neslime gurur
Bir ömür boyunca talime mecbur
Sýralarda mahkûm er öðretmenim
Nice kaymakamda, valide haktýr
Millete bayrak, orduya sancaktýr
Derste akýttýðýn ter öðretmenim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.