DAĞLARIN SÜRGÜNÜYÜM
DAÐLARIN SÜRGÜNÜYÜM
Karanlýk gecelerde, üstüme gelir ordu
Düþlerim darmadaðýn, sözlerin beni yordu
Veda eden gözlerin, mutluluklar diyordu
Hicran kuþanan günler, ömürden gidiyordu
Hasret gönlümü yakar, benden uzaða gitme
Alýcý kuþlar bakar, tozlu yollarda yitme
Daðlarýn sürgünüyüm, tutmuyor þimdi elim
Çaðlayarak akardým, çöllerde kurudu selim
Zincir vurdun gönlüme, býrakmadýn eselim
Suya hasret sevdanýn, dallarýný keselim
Kalbime hicran akar, artýk zalimlik etme
Solumda þimþek çakar, ayrýlýklarý gütme
Huzursuz düþlerimle, beynimde sanki urdun
Amansýz yalnýzlýkta, yoluma tuzak kurdun
Bedevi falcý gibi, geleceði okurdun
Uzaða gittiðim gün, hatýraný dokurdun
Gönlümün tarlasýnda, ayrýklar gibi bitme
Bülbül dalýnda þakar, uçurumlardan itme
Coþkun Mutlu / Hüznünþairi
huznunsairi@gmail.com
Sosyal Medyada Paylaşın:
Coşkun Mutlu (Hüznünşairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.