Ben yanarken yakarmýyým güzelleri
Güzeller yanarken yakarým elleri
Tatma þair yüreklim ruhumun ýzdýrabýný
Sende tadarsýn yýllanmýþ aþk þarabýný
Gelirmi kahvenin kokusu yemenden
Yazarým durmaz kalem, bir þey gelmez elden
Ahhh sevdalým ahhh !...
Bilmezmiyim aydýnlýk yürekte söken þafaðý
Atmazmý arzuhalden düþen kelimeler bana tokatý?
Yolladým kalbimin derinliklerinden masum oklarý
Firari düþtü yüreðim
Boþ kaldý þehrimin sokaklarý
Sen, doldurmak istersen izin verir mi þehrime deðen yýldýz
Eritmeden akar lavlarým baþý boþ
Kaydetmez aþký elleri tutmayan güzel karakýz
Yaylalarda bahar geçti gülüm açarmý çiçek?
Taþýdýðým yük erimeden beter, kaynatýr için için
Ha düþtü, ha düþecek baðlarý
Sen, dik dur baþý sevdalý çiçeðim
Bahar elbet gelecek
Sense yüreðimde durup benimle ölecek
Ey savruk aþklardan küller atan volkaným!
Patlatma toplarýný can çekerken mecnun
Dur biraz sukunete ersin yüreðin
Kalktýðýn ayaklar üzerinde dik dur
Aðlama gülüm
Ayrý dünyalarda doðan kelebeðe
Sen, nazende gülüm solma
An gebe geleceðe
Sende aþk dokudun ilmek ilmek kalbime
Ben, can isterim ruhumu canlandýran
Sen, ise bana canan olmazki can yakan
Sana baðlanan yürek var
Kýyamam candan geçerek
Çözümse bunda:
Yok bunun çaresi mahþere kadar...
’Dertlerin sönmesi mahþerin orta yerindeki hesaba kalmýþsa; ne yapabilirki aþýk’
23-05-2009 Hayrettin