Ömür Dediğin
Mevsim yavaþ yavaþ hazan oluyor.
Mezarýn kapýsý bize aralýk.
Mevla bilir ama miat doluyor.
Ukbada daha zordur fukaralýk.
Her þey deðiþiyor renk þekil ufuk.
Alnýmda çizgiler içimde boþluk.
Rahmet umuyorum ah oluk oluk!
Cenazem olmasa da kalabalýk.
Yüreðimde yel yepelek zamanlar.
Baðrýmdan yükselir ahlar amanlar
Ölüm ak yeleli gözde dumanlar.
Hýrs tamah yakayý hiç býrakmýyor.
Ýçimdeki burgaç burulur durur.
Zaman yeli taneleri savurur.
Bulanýr da sular sonra durulur.
Deli gönül durulmayý bilmiyor.
Ýçimde bir çýban ölüm ukdesi.
Bilirim sayýlý tenin nefesi.
Pes ettiremedim hiç azgýn nefsi.
Gözü aç karný hiç doymak bilmiyor.
Bu azgýn nefsi bir toprak doyurur.
Ateþ yanar narý ciðer kavurur.
Azrail adamý yoldan çevirir.
Gafil nefis neden söz dinlemiyor.
Ömür birkaç nefeslik zaman.
Nasýl bilirdiniz dedikleri an.
Hayýrla yad edilmektir as’lolan.
Nedense insan buna pek aldýrmýyor.
Anakra,10.06.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.