gökyüzünden, ayýþýðý ile gölgen düþüyor üstüme, gecenin ayazýna aldýrmýyorum, bil ki geceleri, ýslak ýslak yakýyorum...
bulutlarýndan, akçakýraðý yaðýyor. sabahcý umutlarýma. yaþamýn küflü çarkýn da, akan suyu kesilmiþ deðirmen gibi, þeklim þemam. oysa yönümün neden sana, çevrili olduðunu sorduðum, cevapsýz bir þýksýn hala.
hani, zaman zaman, kendini sýnýrsýz salýveren, seninle özgürlük istiyorum. diye baðýran, isyancý eylemci, bir deli deðilmidir, seven...
bak iþte, yine sana dalgýn, yine sana derin, oysa uzakdan çok yakýn. yitik limanýma hüzün yüklü, hasret gemisi olur yanaþýrsýn. karþýmsýn, bana doðru hayalinle, bulanýr bakýþlarýn. susturuyor oy, sensin s......... e........ s........ l........ i........ sessiz boðan.
ifade veriyor yaralý gözlerim, sevdan batýk, sevdadan yana yatýk. sen eþgalimi kovala senden, beni böyle uzaklaþtýr. ve desen ki, yarýnlar öyle istiyor, sen bir bende, sen bil. bütün zaman söylüyor, sana tutuklu yürek, hiç deðiþmiyor. Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Öztürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.