Hezeyan

mavi gemilerim var
dönüþsüz uykulara
ve vazgeçilmez göðüme

buruksu dokunuþta
kan kokusu
çýplak fikrimin
seyrekleþen yeþermesi
unuttuðum zamanýn
dilde kalan kefi

kurduðum kentte
büyüttüðüm ýþýk
eksilttiðim insan
gölgemin kabusunda
ömrün týnýsýz sevdasý

az kalmýþ kirletilmesine
masum gün ýþýðýnýn
bak tek tek çekiliyor sesler

yol tenha
sanrý hangi cadýya

akan düþüncemde ter

öylesine bir akþam hezeyanýnda
kendi içimi görme korkusu

Mehmet Bardakçý

Alaz, Yaz sayýsý,10

Sosyal Medyada Paylaşın: