Çarçabuk Ölümlü

Çarçabuk Ölümlü

ilk sabah ýþýklarý yaralarken yüzünü
özlemlerle kýnalanýr hüzünlerimin rengi
kendimde kiracýyým
kahkahalarým çarçabuk ölümlü
yedi iklim harcadým
uykusuna duracak bir bekleyiþ
düþlerime yakýþacak bir bulut bulamadým
can pahasýna el ayak çektim gözlerimden
gözlerimde kendim yokum
yoklarýmda sen ve gülüþün

köy ýslýklarý kadar yalnýzým
sana dokunduðunu düþlemekle otlarýn
ve saçlarýn içinden çýkýlmaz
saçlarýnda atlýlarým maðlup kederlerine
erteledim ellerinin dýþýnda ne varsa
ekmek kadar yumuþak
derdindeyim bakýþlarýnýn
benim olan sadece gidiþinin sedasý
eskimiyorum gönlümce yasýný tutmakla
zamanýn
sensizlik besliyor sonsuzluðumu

uykusu aðýr çocuklar gibiyim
saðýrým her taþýn altýnda seni bulmaktan
saðýrým on sekizimdeki gibi
sen ve yapraklarýn arasýndan sýzan gün ýþýðý hariç
her þeye
sýzým sýzým sýzlatýyorsun göðe ulaþma hayalimi
her þeye
göðüme bulutlarý sapladýn dinmiyor yaðmurum
her þeye
aydýnlýðýma donuk gölgeler sýktýn
koyu kahve bakýþlarýnýn namlusundan
kanserli
her þeye

þiir içinde þiir dünya içinde dünya:

býçkýn doðuyorum caným aptalým
geliþinle yan gözle seviþtiðimde
bilir misin bunun ne demek olduðunu
yeni i mgeler yaratmaya benzemez aþk
hýrpani olarak çok kýrdým seni...aþk...
umarsýzlýðýnýn üzerine öleceðim sessiz sessiz
beni gördüðünü sanacaksýn hep
ama o kýrçýl þarkýlý ben olmayacaðým hiç
içim bir sabahçý kahvesi
dýþým sonbahar sokaðý kýyametiyle dolu
ilkokul çaðýma dönüyorum anla
sana verecek bir kýrmýzý kalemim yok ceplerimde
üzülüyorum
ateþler içinde bakýyorum dolunaya
mehtabýn izi çýkmadý çamaþýrlarýmýn kokusundan
seni kendimi tanýyarak buldum bu yüzden
belki anlamayacaksýn da ölüme hep tepeden baktýðýmý
severek seni...

Kaðan Ýþçen




(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sosyal Medyada Paylaşın: