benim suskunluðum, þu koskoca kenti doldurur. görmediðim Sahra’yý , caddelerine susadýðým Ankara’yý... çay kokar þimdi yarin gözleri -bilirim- ellerinde bayat simit kokusu -ezelden- dillerinde tuz tadý -biteviye-
þehirler kuruldu gezdiðin yerlerde. kurbanlar kesildi sadece senin için o kentlerin sunaklarýnda... -bilmedin- usul usul dönüverdi mevsimler. ceplerimde kaldý, harcayamadýðým eylüller. hala gülemiyorum eylüllerime yaðmur yaðarken...
nemide
Sosyal Medyada Paylaşın:
nemide Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.