Duy/arsız

Ak sâhifeli kara günlük
Beyaz kalemle mi yazýldý siyah?

Ýþit beni duy/arsýz!
Her söz, köz olmalýydý...
Yakmalýydý sîneyi her gün/âh

Arýnýnca ardan...
Katlettim utanmayý
Zûlldür gâyrý kýrmýzý
Duldur artýk aynalar

Giyindim siyahýn en koyusunu
Üstümde gölgeden bir libâs
Yüzüm gölgemden iktibâs
Gizlendim en kuytu gizlere
Baðýrdým ardýmdaki izlere
Her adýmým iþaret fiþeði
Lâl olmuþ dile inat, susmuyor ayaklarým...
Ebter bulutlar altýnda,
Yaðmur bekler h/ârým


Hava...
Ýç gecesi kara.
Çarpsa da ümit þimþekleri...
Aydýnlatsa da ufkumu bir lahzâ
Bilirim...
Sonrasý yine karanlýk

Anladým ki....
“Kabuk baðlamaz bu yara”

Emre Çam



Sosyal Medyada Paylaşın: