GÖZLERİMDEN BAKIŞLARIN DÖKÜLÜYOR-2

I.
Gözlerimden bakýþlarýn dökülüyor
Uzaklaþýyorsun

Hiç sevmediðim bir an bu
Dur diyemiyorum sana
Git gide ufalýyorsun

Bakýþlarým mýh gibi sýrtýnda
Hissetmiyorsun

Oysa bilmen gerekirdi
Dönüp gitmeyeceðimi
Anlamýyorsun

Umutlarým filiz vermiyor artýk
Katlettiðim sürgünlerden beri

Ellerimdeki kaný, yüreðimdeki lekeyi
Yalnýzlýðýmý, yýkýlmýþlýðýmý
Bilmiyorsun

Sana nasýl alýþtýðýmý
Sormuyorsun

II.
Gözlerimden bakýþlarýn dökülüyor
Uzaklaþýyorsun,

Git…
Durma.
Alýþamadýðýn hayatý yaþama
Bir çizik at üstüne
Yahut yýrt gitsin, yok say
Arama
Nasýlsa istemiyorsun
Bitti diyorsun

Ben yeterim bana

III.
Hep ellerimdeki kaný gördün sen
Yüreðim de kanýyordu oysa
Gidiþinden kalan boþluðu doldurmak için
Sýzýyorum halâ býraktýðýn çatlaklardan
Umursamýyorsun

Þimdi uzaklara diktim gözlerimi
gölgen karýþýyor gölgelere
Seçilemiyorsun

Gözlerimden bakýþlarýn dökülüyor
Uzaklaþýyorsun
Uzaklaþýyorsun

Nihayet kayboluyorsun.

Anlamsýz bir beklenti bu

Akþam kýzýllýðý çöküyor sokaklara
Ýzin kalmadý,
Sesin duyulmaz oldu
Son defa bakýyorum ardýndan
Görünmüyorsun
Yoksun.

Üzgünüm,
Artýk aðlayamýyorum bile.
Son iki damla gidiþinle düþtü yere.
Ve onlar da kurudu artýk

Ben sustum, bakýþlarýn döküldü
Gözlerim bomboþ bundan sonra.

Ve sen
Bittin,
Yitip gittin karanlýklarda.


Hüseyin Akovalý















Sosyal Medyada Paylaşın: