anlamıyorsun...(çıkmaz sokağa çıkan her yol...) Kelâm İşçisi
anlamıyorsun...(çıkmaz sokağa çıkan her yol...)
O kadar çok yenildim ki,yenemiyor artýk beni hiçbir hükümdar…
Okyanuslarý býraktým ardýmda,bir damla suyun için,kurak bir toprak verdin sadece…
Yangýnýn peþinde,uslanmaz rüzgar, bir aðaçtan diðerine,yavaþ yavaþ kül ettin ormanlarýmý…
Susuyorum þimdi sana,kuruyan dudaðýmla… susuyorum,sessiz sessiz,çýðlýk çýðlýk bir susuþla… sen bahar arsýzý,umut hýrsýzý,zevk kahýrsýzý…
Dinlemiyor yetiþemediðim ve dönüp birkez bile yüzüme bakmayan zaman, Sen gibi telaþlý,ve sen gibi yaralayan. Herþeyi terkettim birþeyin için, herþey affetti beni,bir þey kalmamýþken elimde, Herþeyken birþeyde,hiçbirþeymiþsin herþeyde.