'Sessiz Gemi'
Onu ne zahmetle evime getirmiþtim
Upuzun orta direðinden
Ýki parmaðýmla tutup
Aðýrdý epeyce büyüktü üstelik.
Aþýk olmuþtum ona ilk görüþte
Çünkü ben bir deniz tutkunu
Ben bir gemi gemici sevdalýsýydým
Onlarla odasý vardý harika kýrmýzý ýþýklarý.
Penceremin pervazýnda dururdu
Geceleri gece lâmbasý yanardý
Hayaller kurarken ona bakarken
Derin uykulara dalar giderdim.
Oysa bir sabah kalkýp baktým ki ne görsem
Yerinde yoktu benim caným sevgili gemim
Eyvah kim ne yaptý ne oldu diye inledim
Kalakaldým ben onsuz mutsuzum ne ederim.
Onsuzluk mutsuzluðum oldu hüzünle doldum
Hiç unutamadým yokluðunu hissedip durdum
Ondan baþka hiç bir gemiyi sevmedim soldum
Ben hep onu sordum ne çok gönlüm yordum.
Ah gemiciðim sana elveda diyemezdim
Zaten sen de bana elveda dEMEDÝN
Gerçek bir sevdaydý bu insanýn canýnýn ta içi
Ýkimizden baþka bunu kim bilsin ki.
Þimdi tek bir þarký var dilimde gönlümde
Söyler dinler dururum býkmadan hiç usanmadan
Özlemim çaðlar gözlerimde bütünüyle sana kýrmýzý ýþýklým
Mutsuzum tek dostum sensiz alabildiðine anlamaman gayrý kabil.
Müfide DECDELÝ/ÝZMÝR
09/06/2009/Salý
Saat:09/03
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.