sensiz iki gün
ilk gittigin gün acýlarým dinmek bilmedi
ard arda sigara yaktým
resimlerine bakýp agýt yakarcasýna agladým
seni düþünüp bir köþede
bir mahkum gibi geceyi bekledim
ve gece olunca yýldýzlara seni kaybettigimi
ve artýk dönmeyecegini haykýrdým
ama olmadý sen gittin gideli
ben yine yalnýz kaldým
ne yýldýzlar ne resimler nede sigara
bana tesselli oldu
seni düþündükçe göz yaþarýmdan
alamýyorum kendimi
bir an olsun düþmüyor elimden resmin
dilimden ismin ve kalbimden sevgin
olmuyor iþte yapamýyorum hatice
gurur duy artýk gidiþlerinle
ikinci gün yine ýzdýrap ve
yine sensizlik vardý odamda
sýrf sana inat bitirdim 45 lik rakýyý
dolaþýp durdum
el ele gezdigimiz sokaklarý
biliyordum acýmýn hafifletmiyecegini
ne kadar seni seviyorum hatice diyerek
haykýrsam da daglara taþlara
boþ artýk dönmeyeceksin
sevmeyeceksin beni eskisi gibi
þimdi ise tek ölüm sebebimsin
üçüncü gün sevda tepesindeydim
ve gözlerim yaþlý
bir elimde mektuplarýn bir elimde resmin
bir anda uçurumun kenarýnda buldum kendimi
seni unutmak için son verecektim hayatýma
son kez düþündüm ve sen olmasanda
yaþaya bilecegimi ve
zamaný gelince kalbimi bir prensese kaptýracagýmý
kendime inandýrdým
ve þu an aþýgým mutluyum
merak ediyorsanýz eger söyleyeyim
unutmaya çalýþtým ve unuttum
aþikar kameraman
gerçek yaþanmýþ bir aþk hikayesidir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.