Yýllar önce hayat denizinde çýktým yola,
Pusulam kayboldu hükümsüzdür.
Yanýma aldýðým birkaç parça,
Umutlarým yitik hükümsüzdür…
Valizimde kilitli kaldý neþem
Hüzünler ile dolu cebim
Uzattým ama, tutmuyor elim
Geçmiþim kayýp hükümsüzdür…
Elime aldýðým çiçekler soldu.
Aðlayan gözlerim kurudu.
Yanýmda yoldaþ olan sadece yalnýzlýðým.
Ellere güvenim kayboldu, hükümsüzdür…
Gökkuþaðýnýn renklerini taþýrdým.
Baþýma çiçekten taçlar takardým.
Ben feleðe bir de çelme takardým.
Dost sandýklarým kayýp hükümsüzdür…
Hüküm nedir bilemem
Yaradan ne yazmýþ cevap veremem.
Kimselere boyun eðemem.
Doðrularým var olsun benimle,
Yanlýþlarým kayboldu, hükümsüzdür….
Perihan Tunçok (ESMÝZE)
DOSTLARDAN EKLENENLER:
Þiirler yazmýþsýn hükümsüz diye
Didinip durmuþsun talihnen niye,
Bir daha denksizi koyma sineye,
Umutsuzluða salýnan sözler hükümsüzdür (.birisi)
Aslý var, kendi yok bir suretim
astým sessiz duvarlara, kimseyim
kimseler kalmadý etrafýmda,
gidenler hükümsüz, kalanlar benimdir (Kalimera)
yüregimi koydum sevda yoluna
can veririm sevdigim dost ugruna
umutla bakarim hep yarinlara
mutluluk bizim olsun acilar hükümsüzdür.......8SEN BENSÝZ BEN SENSÝZ)
Feleðin çemberi geçti boynuma
Yýllarca didindim de çýkaramadým
Ben kendimi hep akýllý sandým ama
Ellerde neler gizli gördüm anladým
Ben aklýmý yitirdim hükümsüzdür.
g.öz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.