Bir annenin aðýdýydý geceyi saran Çýðlýk çýðlýða sürüklenen düþlerin uzaðýna Sayfalar düþmüþ kenarýna yýlgýnlýðýn Hayata uzak yaþam sesleri vurulmuþ kucaðýnda.
Saçlarýný savuran rüzgârlara karýþýyordu sesi Öpereken oðlunun son nefesini dudaðýndan Umudun karasýnaydý dile gelen isyaný Faþist bir mermisi yuva kurmuþ- oðlunun döþüne
Baþmýþ ta ana oðlunu göksüne- Memesini emzirir gibi- Acýlarýný yudumlatýyordu oðluna. Gözleri yaþlý ve yorgun Bakýþlarý çýðlýk çýðlýða..................
Zamanýn diþlediði duygularla yýlgýn Ellerini tutardý oðlunun da Kor þafaklar tutuþurdu sabaha. Bir annenin aðýdýydý geceyi saran. Ondandýr þimdi bütün þafaklar Ölüm sessizliðinde buruk ve kýrgýn..............
1996 ankara Sosyal Medyada Paylaşın:
vurguni Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.