aqlamazdým ben sonu ayrýlýkla biten hikayelere.. sevmezdim yürekten kimseyi qizlice.. susmazdým birden bire qeceye.. sözlerim birbirini aramazdý sinsice.. hani sevqi dedikleri bir bilmece.. benim hayatým ise sessiz iki hece..
aqlamaya baþladýqým bu qece de.. aktý qösümden yaþlar sebebsizce.. nedeni yoqtu söylediklerimin.. sustum bir kenarda saqince.. tavrýma birþey diyememiþtin de.. qidiyorum demek basit qelmiþte sence.. nerden bilecektin.. söylediklerim sessiz iki hece..
hani umursamas bi tavrýn vardý ya.. bi anda siliwermiþtin beni.. sanqi hiç önemimim yoq qibi.. düþüncelerin bir anda buluwermiþti.. kimseler qörmesin diye sakladýqým benliqimi.. odamýn kapýsýndan ilk kez bu kadar soquk qirmiþti.. senin haberin yoqtu belki.. ölüm senden önce qelip almýþtý içimdeki sevgiyi.. we ben hala qöslerimdeki yaþlarla.. anlamaya çalýþýyordum.. Neden Seni ßi hiç uqruna ezip qeçtiqimi.. Sosyal Medyada Paylaşın:
bebeimsin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.