Ben;
Yazarken seni yazarým.
Seni görür gözlerim bakarken.
Seni okurum, kitap gibi, sayfa sayfa.
Seni nefes diye içime çekerim,
Yine de doyamam, gülüm sana…
Ben;
Yaþarken, seni yaþarým.
Seni duyar kulaðým dinlerken.
Seni yerim, yemek gibi tabak, tabak.
Seni, su diye tas, tas içerim.
Yine de doyamam gülüm sana…
Ben;
Severken, seni severim.
Seni okþar ellerim sýcak bir tendeyken.
Seni yaþarým doyumun doruklarýnda dalga, dalga.
Seni, yar diye tekrar, tekrar öperim.
Yine de doyamam, gülüm sana…
Mehmet ORHAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.