AÇIL SUSAM AÇIL

Hayat geçiyordu,
Bir þey olmalýydý,
inancým o ki,dua ediyordum
Ve
Tanrý…
Kabul etmeyeceði duayý bana yaptýrmazdý.
Bir gün can buldu hayal,
Geçmiþten, daha çocukluðumdan kalan,
Bir fincan kahve gibi kýrkýncý yýlýný kutladý umut.
Bir þubat gecesinde…

Son bulmadan bu rüya,
Bir þey olmalýydý,
inancým o ki,dua ediyordum
Ve
Tanrý
Kabul etmeyeceði duayý bana yaptýrmazdý.

Düþtüyse aklýma bir hayal,
Ben, evet ben vazgeçmezsem o hayat bulmalýydý.
Bir gün hayal isim buldu kendisine,
Bir adýný Nuri koydu bir diðerini Hüsniye.

Çocukluðumdan kalma, çok eskilerden,
Çamurun henüz elleri kirletmediði,
Komþuda piþen aþýn komþuya da düþtüðü günlerden.
Vefa’nýn henüz semt olmadýðý zamanlardan kalma,
Neredeydiniz? diye sordum bu zamana kadar.
’Anka kuþlarýyýz’ dediler,
’Kaf daðýnýn ardýndan hayallerini getirdik’,

Þimdi Ali baba gibiyim , hayallerimle saklý bir maðranýn önündeyim,
Ve avazým çýktýðý kadar baðýrýyorum,
Açýl susam açýl…

Erkan ÇEVÝK
16.06.2009 / ÝSTANBUL
Hüsniye YURTSEVEN ve Nuri ÖZKARA ya ithaf edilmiþtir.




Sosyal Medyada Paylaşın: