Affet Beni
Peþini býrakmaz dün,
Sarmalar seni
iter kara gözlerinden
seni bir boþluða
takýlý kalýrsýn bir noktaya
baþlar hayaller çözülmeye
içsel sesin haykýrmaya
bugünde seni yaþayamadým hayat
affet beni
sus-ku olur her taþýn altýndaki
gölgelerin elleri
attým kemendimi yakala beni hayat
yetim ümitlerim var elimde
adsýz kimsesiz bir baþýna
çocuk hislerimde sakladým yaðmurlarýmý
damlalarý berrak olsun diye
yüreðimden kayan yýldýzlar
yalansýz dualarda kaybolsun
karanlýða teslim gözyaþlarýmý
demet eyledim
ardýnda gelecek yarýnýda
doðan ilk güne günaydýn diyerek
sana yandýðým ilk güneþte çýk karþýma
mum ýþýðý yalnýzlýðýnda
aydýnlanan karanlýðýn
sayýsýz nefes alýþlarýný titrek titrek
sar ruhuma
bugünde seni yaþayamadým
hayat affet beni