her gördüðümde varlýðýný aðacýmda ürperiyorum ilk geldiðin gibi hep herþey ayný bedenimde her sefer yeniden ölüp yalnýz sende diriliyorum koca þehir bomboþ anlamsýz geldi yokluðunda hasretini içime çekip de boðdum anýlarda gözlerimi binalar mý yýkýldý ne hava da kararýyor erken vakitlerde kalabalýða baktýðýmda yitiyor benliðim daldýðýmda ancak benden ayrýlýyorum hadi ses ver görün gözlerimde beni sevindir nicedir özlem yüklü gözyaþlarým akmak bellemiþ sevdasýný da yüreðinde saklamak bilmiþ boðuldu sinem inip kalkamaz oldu bir haberinle tutunmak istedi hayatýna koruyup kollayamadý bu eller seni kapýp da götürdüler geri versinler benliðimi ne olur bu yürek gayrý ne eyler nere gider
Sosyal Medyada Paylaşın:
rozerko Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.