MEVLA'YI ZİKREYLER

Yaðmur yaðar coþar çaðlar,
Seller Mevla’yý zikreyler,
Aþký ile söyler aðlar,
Diller Mevla’yý zikreyler.

Düþünürüm derin derin,
Sahibi göklerin yerin,
Seher vakti eser serin,
Yeller Mevla’yý zikreyler.

Kuþlar havalanýp uçar,
Etrafýna neþe saçar,
Has bahçeye sofra açar,
Güller Mevla’yý zikreyler.

Yollar geçer uzun ince.
Su akar kar eriyince.
Mor giyinmiþ yüce yüce.
Daðlar, Mevla’yý zikreyler.

Yeþil kurbaðalar öter,
Etrafýnda otlar biter,
Canlar yüzer kulaç atar,
Göller Mevla’yý zikreyler.

Aðaçsýz ovalar sessiz,
Gelen geçen yoktur ýssýz,
Kumlara bürünmüþ susuz,
Çöller Mevla’yý zikreyler.

Selvi boylu zarif berrak,
Korur onu kara toprak,
Domur açar bürür yaprak,
Dallar Mevla’yý zikreyler.

KAYA der ki gelmiþ geçmiþ,
Fani dünya kucak açmýþ,
Kimi konup kimi göçmüþ,
Kullar Mevla’yý zikreyler.


Osman KAYA
Sosyal Medyada Paylaşın: