Dün gece sen bensiz uyurken yattýðýn yerde
Bakir, kesif bir karanlýk sardý dünyamý
Bitmeyen yalnýzlýðýmý,
Bitmeyen hüzünlerimle
Sensiz biçare,
Sensiz yalnýz yataðýmda,
Sensiz arzularým beni boðarken,
Sensiz ýslak hayallerimle,
Yalnýz gecemin
Yalnýz karanlýklarýnda,
Seni sarýp ta baðrýma
Almak istedim dün gece.
Seninle yine sensiz,
Yine yalnýzdým dün gece…
Gözyaþý yok, acý yok,
Üzmek, üzülmek yok demiþtik ya hani!?
O umutlarla gelip çalmak istedim,
Sana aç olan sevdamýn kapýsýný…
Adresin deðiþmiþ,
“O, buradan taþýndý,” dediler.
Ýsim, adres býrakmadan,
Gitmiþsin bir yerlere…
Gözlerim pencerende,
Kalbimde ise elim, asýlý kaldý.
Hem garip, hem biçare,
Büktüm boynumu bir tanem, canýmýn içi…
Ýçim yanýyor,
Yürek kanýyor bak.
Sardým sevgimle kalbimin yarasýný.
Yalnýz gecemin
Yalnýz karanlýklarýnda
Seni aradým da,
Aðladým dün gece…
Yok demiþtik gözyaþý,
Hüzün yok, acý yok,
Üzmek, üzülmek yok,
Yok demiþtik ya…
Dün gece sen bensiz uyurken,
Yattýðýn o yerde,
Yalnýz gecemin,
Sensiz, seninle dolmuþ saatlerinde,
Karanlýk umutlarýn,
O yalnýz, yapayalnýz anlarýnda,
Seninle yine sensiz,
Yine seninle yalnýzdým dün gece…
Seninle yalnýz,
Seninle dopdolu.
Fakat seninle sensiz,
Seninle yapayalnýz,
Bir yerde sevdam,
Bir yerde umutlar,
Bir yerde hasretin,
Her aným gözyaþý…
05. 06. 2009
Suat TUTAK