Gömütler
I.
Fahiþe gecelerin kokteylleri çözüyor þimdi
Ýlmek ilmek gönlümün düðmelerini
O baþ eðmiþliðimin o inanmýþlýðýmýn gömleðini
Yüreðim çoktan bir meczup tanrýçasý ile deðiþti
Aðzýnda ciklet
Sýrtýnda mavi
Keten bir ceket
Laf atýyor afiþlere bir serkeþ
Bulabilmek için bir gamzelik medet...
II.
Ýçimden þehirler geçirdim
Siyah halkalý kutsal þehirlerin içinden
Her bir karýþýný topraksýz gezdim
Farký yoktu hiçbirinin yalnýz ölümden
Vakti yok artýk ben de infazlarýn
Kendi idamda vakitlerin
Suyun uzayýp giden öyküsü kadar
Aðýr aðýr iner suya morluk
Ölü bir kekik kokusu geçer üzerinden beyaz þehirlerin
Günahý yok ipini yaðlayan cellâdýn
Ressamý usandýran çokluðuydu pencerelerin
Aynalar saklýyorum ceplerimde mahsustan
En bakire yürüyüþüne perde çekmek için
Ýyisi mi,kaldýr o güzel baþýný göðe
Dön yüzünü tekrar denize
Ceplerini çakýllarla doldur
Sektir sektir sektir kendini suyun üzerinde
Ancak su gibi yüreklerin akisi kumlarýn dibine düþebilir
Varlýk ile yokluk...
Ýnanmýþlýk ve kuyusunda aranýlan plastik bir mutluluk...
Bu afsunlu sýrrý iyi savun sevgi çeþidi
Arasýndaki fark yalnýzca bir soluk...
Bir baktýðýn aynaya
Bir kez daha baktýðýnda
Bulmak mümkün deðilse eðer
Bir tek beyazý bile ayný yerinde
Ve 25’ine sözü olan biriysen kâtiplerin kütüðünde
Bir de bir ahmaðýn çelmesi ile deðil de
Baþýný çýkardýðýn kendi yükseðinden
Bir aþk sektesiyle çakýldýysan yere
Dön kendine
Ara kendini
Bul kendin de...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.