Seni bakmadýðýn bir yerden görüyorum.
Sokakta yürürken,baþýnda kýrmýzý beren,
Her yer kar,elinde siyah eldivenlerin.
Yanaklarýn pembemsi,burnun kýzarmýþ
Kayýp düþmemek için elinden geleni yapýyorsun
Ama olmadý iþte; düþtün, þimdide etrafa bakýyorsun
Birisi gördümü diye,
Göremezsin çünkü;
Dönüpte bakmadýðýn yerdeyim.
Bir gece yarýsý,usul usul aðlýyorsun,
Yataðýnda iki büklüm,dizlerini karnýna çekmiþ,
Yastýðýna sarýlmýþ aðlýyorsun.
Sonrada uzun bir uykunun kollarýnda
Geceye kalkýyorsun.
Ama beni rüyanda bile görmedin.
Göremezsinde çünkü;
Dönüpte bakmadýðýn yerdeyim.
Ve birgün yaðmur yaðýyor.
Sen pencerenin önünde þehri izliyorsun,
Arada bir elindeki kahveyi yudumlarken
Akþam vakti, þehrin ýþýklarý büyü gibi,
Yaðmur kulaðýna aþkýn hiç bilinmeyen bir ismini
Fýsýldýyor, ama sen ne duyuyor ne de görüyorsun
Çünkü iþte tam orda,dönüpte bakmadýðýn
Harabeye dönmüþ,rüzgarlarýn çöle çevýrdiði
Yerdeyim;Kalbinde!
Beni görmen için gözlerini
Kapatman ve ismimi fýsýldaman gerekir
Bir mucizenin olabileceðine inanýr gibi
Gözlerini açtýðýnda beni göreceksin.
Tam karþýnda,
Olmasý gerektiði gibi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.