Vur...kanasın yüreğim..!

Can sýcaðýnda
yalnýzlýk rapsodisi söyler
hüznünde yürek...

bir masal gibi gülümserken
aniden..
yýldýzlarým tutuþuyor gecenin mateminden.
Gözlerinde bir ümit,
Sözlerinle bir umut,
dirilmeyi beklemek kör býçak keskinliðinde..

çýðýrtkan yürek sessizliðinde,
derinde mi derinde
iþte orda bir yerlerde yitik,bitik cam kýrýðý kanatan,
Ýnceden ince...

Neden uyuyor sevdan, gözlerin ve
Bu sendeki aþk ?
Ve niçin taþýdýðýmý bilmediðim özlemler....
aþk gönlüme kalan,
yüreðime varan ve yaran..
oysa,
aþkýn olmalý aðzýmda ýslýk ýslýk
aþkýn olmalý hüznüm çýðlýk çýðlýk...
Gecelerin sorgusunda ve yanýbaþým da ,
Dalýnca gözüm uzaklara
aþkýn olmalý elimden tutan...

oysa..
benim için aþkýn Sabahlarý mutluluk,
gündüzleri hasret, akþamlarý sevinç bir ana sýðan....
yoksun..
yoksun ne gündüzümde
ne de gecemde..
gözlerim dalgýn,aklým firar da
yüreðim mahsun,gönül sazýmýn teli kopuk,
bir yudum sevdaya aç yaþamak..


yaþamak buysa sensizlikte eðer..
vur,hadi vur yüreðimin ortasýna,
en girmedik derin yeri kalmasýn,
kanasýn,
ruhum kanasýn..
acýma yüreðime vur,
vur..
hem kanasýn,hem aðlasýn...
belki o zaman sevmek neymiþ anlarsýn....





fügen
izmir
06.06.2009
00.15




Sosyal Medyada Paylaşın: