Gülüþün, unutulmuþ ektiðin yürek bahçesinde
Kök saldý dallarý, uzadý ruhun özlerine
Vedasýzlar korosu öðrettiðin sözleri
Sessizce fýsýldýyor
Ýnce bir çizgi varlýk ve yokluk arasý
Kýrýlýyor sýrat düþüyor hüzün
Aralanýyor kanatlarý gözyaþlarýnýn
Kelebek narinliðinde umut süzülüyor yere
Daha topraða inmeden hayal dünyasýna giriyor
Ýki eli iki kanda zabani koþuyor ardýndan
Dizleri aþk kanýyor aþk aðlýyor
Sabahýn bilmem kaçý bilmem kaçýncý acý
Gülüþünü ve kök salan dallarýný
Ardýnda unuttuðun vedalarýný
Öðrettiðin sessiz senfoni þarkýlarýný
Kelebek kanadýnda kýrýlgan umutlarýný
Öksüz hayallerini
Dizleri kanayan aþkýný
Yanlýz doðan sabahlarýný
Tek giden gecelerini
Al öyle git olurmu
Sabahýn bilmem kaçý ve bilmem bu kaçýncý acý....