Yine vurdum yalnýzlýða Bu gece de ýslattým yastýðýmý Bu gece de sen yoktun Bu gece de ailen girdi aramýza Ben hep istenmeyen gelin oldum Sen hep ailesinin sözünden çýkamayan veli oldun
Ama bu gece ben, ben deðilim artýk Artýk sensizliðe üzülmeyeceðim Sen öyle içimdeyken Nasýl sensizlikten bahsderim Þimdi vakit tamam Ýþte þimdi ben giderim Ve unutma sensiz olmaz benim gidiþlerim
Sen azcýk sözünün eri olsaydýn Ya da ben güzel bir peri olsaydým Yok iþte öyle deðil Olsaydým ve olsaydýnlarla çözülmüyor iþler Þimdilerde sensizlik içime iþler Ve kaybolur gülüþler Herþey aðýrlaþýr; zaman, damarlarýmdaki kan, Düþlerim Gülüþlerim Herþey bana seni sorar Ýçimde derim Kalbim seni sorar Onunla doluyken daha ne istersin derim Yoruldum artýk, bozuldu ezberim Neden yüreðim neden derim Sessizce kanar ama Arþa çýkar namelerim Olsun be yiðidim Ben sensizliði de severim Hem seninle bu kadar doluyken nasýl sensizim derim? Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşegül Toraman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.