Siyahlarýný içtim gecenin, kendimden geçtim sonra oturdum aklýmýn bir köþesine daldým seyrine körpe bir çiçeðin
bir ýsýrýmlýk sevinçler birikti sana ayýrdýðým sözlerimde
eskiciden kalma aðýr bir gözyaþý gibi vurunca her gece sille tokat dertlerine bir an durup düþündüm yarýsý sende olan aklýmla çözümlemesiz denklemlerin ikileminin de coðrafyasý belli olmayan bir zaman diliminin mistik yansýmasýnda kendimi gördüm beþersiz alemin son perdesinde
yað bu gece siyah olsun gecem yað aðlasýn her zerrem adem’im madem kokla her çiçekte bulursun hak’ký ben karanlýkta bile görürüm aþk’ý
Sosyal Medyada Paylaşın:
bymuzo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.