Yine bir gün daha tükeniyordu burada akþam ezaný okunda Kýnalýada’nýn etekleri ýþýldamaya baþladýðýnda ve sessizlik köy yapýmý dut pekmezi gibi döküldü masama martý çýðlýklarý da kesiliverdi bir matem havasý esti gün geceye demir attýðýnda
Þimdi duyulanlar; çatal kaþýk sesleri ve kýzartma kokusu akþam yemeðine oturdu aileler hüzün yaðardý içime bu zamanlar mutfaklardan yayýlan kýzartma kokularýna hayalimden yoðurt karýþtýrýrdým elimde kitap defterim öðrencilik yýllarýmda Ankara Abidinpaþa ile Saimekadýn semtleri arasýndaki üç arkadaþýmla kaldýðým evimin yolunda
Ýstanbul Maltepe’de gün can çekiþe dursun Adalar’da gece baþlýyordu tüm ihtiþamýyla hayat kaynayan kazan köpük oldum attý beni dýþarýya terasta tek baþýma karanlýk bir köþede bana yazmak yakýþýr hep amatör kalmak gayesiyle hiç olmazsa dokunmayýn manzarama.
Mehmet Akif Tiryaki Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Akif Tiryaki Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.