SESSİZCE...
SESSÝZCE
Sessizce gitmeliyim bu dünyadan,
Aynen yaþamak istediðim gibi,
Kimseyi incitmeden kýrmadan.
Bir çiçeði koparmadan dalýndan,
Zevk için öldürmeden bir hayvaný.
Varsa bana karþý kýrýk bir gönül,
Yok bilmeliyim kendimi
Sessizce gitmeliyim bu dünyadan,
Aynen yaþamak istediðim gibi,
Kimseyi incitmeden kýrmadan.
Son defa taþýnýrken omuzlarda
Aðýr gelmemeliyim insanlara
Güneþli bir havada,
Bir kuþ misali uçmalýyým avuçlardan.
Yumuþak ve sessizce…
Eðer mümkünse bunlarý görmeliyim
Giderken meçhule.
Saf tutmuþ kadýn erkek, yan yana
Çoluk çocuk, yaþlý genç
Ne küslük kalmýþ aralarýnda, ne kýrgýnlýk
Destek almýþ birbirinden zengin, fakir,iþçi memur
Dinli dinsiz, açýk kapalý demeden
Tebessüm etmiþler birbirlerine
Oracýkta söz vermiþ gönlüne girdiklerim,
Sessizce yaþamaya, sessizce gitmeye…
Nilgün KURT- Mayýs-2008
TÜM SEVEN,HOÞGÖREN YÜREKLERÝN CUMA LARINI KUTLUYORUM...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.