Konuş kadın
Konuþ benimle konuþ…
Tanýmadýðým, elinden tutmadýðým
Susmuþsun, susturulmuþ duygulara esirken feryadýn
Ben þiirlere savurmuþum yüreðimi
Sen dinle beni ey Ýstanbul
Biliyor muydun?
Ýþgal edilen topraðýmýn Iraðýndaki kadýn….
Konuþ benimle konuþ…
Esaretin gül bahçelerinden savur umutlarý
Beklemek tesellim
Mevsimleri dererken ömrümü orakla
Aynalar zalim
Sen biliyor muydun? Ýstanbul
Bu aþkýn topraðýnda yeþerdiðini.
Konuþ kadýn konuþ…
Beklemek uzun
Dökülen mýsralarda gizlenir ayak izin
Kýsacýk ömrümde seni beklediðim kadar
Bu yürek bir umuda kanar
Yedi tepende aþkým savrulurken
Sen biliyor muydun ? ey Ýstanbul.
Konuþ kadýn konuþ
Sen kaç þiire dem oldun sabahsýz
Kaç þiirde sensizliði bekledi durak
Kaç þiirin son sözüydün ki, beklettin o kadar
Kaç faili meçhulün perdesi çözüldü ki
Senide ben çözemedim istanbul
sana aldandýðým kadarl.
Bu þair iki yakanýn düzünde dirilir
Kaç aþkýn ölümüne þahit oldun
Mehterle mi uðurladýn
Yoksa ölüm marþýyla mý?
Beni de uðurla kadýn topkapýdan
Merasim istemem.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.