ARINDIM BEN SULTANIM

Gecelerim sözlendi, bir ýþýk kümesiyle
Yanar þimdi dillerim, aþkýn alev sesiyle
Neylerimden dert düþtü, elestin naðmesiyle
Kanar þimdi dillerim, ýþýðýn hevesiyle
Gecemden gece koptu, arýndým ben sultaným

Buselik girdi baða, tutuþtu söz cevherim
Güllerimin çiyleri, yakýyor bülbülleri
Kekikler ördü daðý, kaynadý mücevherim
Mesafeler küçüldü, titretti gönülleri
Gecemden gece koptu, arýndým ben sultaným

Yumuk yumuk ellerim, açýlmýþtý göklere
Titreyen dudaklarým, kýrdý öksüz köþeyi
Nefesim yavaþ yavaþ, saçýlmýþtý göklere
Gül tüten yanaklarým, hemen yordu neþeyi
Gecemden gece koptu, arýndým ben sultaným

Aðrýlarým dinip de, þafak sökene kadar
Seccâdem ýslanmýþtý, özün marifetinden
Ruhuma ateþ düþtü, tespih çekene kadar
Yüreðim billurlaþtý, ýþýðýn ülfetinden
Gecemden gece koptu, arýndým ben sultaným

Pervâne közü tuttu, sonra açýldý sabah
Çaðladý bütün kuþlar, demlenmiþti kâinat
Döküldü neylerimde, yanýk yanýk bir segâh
Dilimde kýpýr kýpýr, canlanýrken bir murat
Gecemden gece koptu, arýndým ben sultaným





Sosyal Medyada Paylaşın: