" yalnýzlýk " denilen iþ-güzâr oyun
hezimetin an be an çoðalan karasýndan sýzlýyor
giderken "ben kanýyordun"
duymadým feryadýnýn týnýsýný,
tüm yaþanmýþlýðýyla çýðlýk çýðlýða
lâl oldum
býçak kesiði dilimle, sözleri vurarak sýrtýma
zikretsede gönlüm ben kokan gayene
"buz tuttum"
kýzýl alevle dönen çemberinde
aþký iþlerken milim milim
yandýrdýðým dönemeçte sus kesti aðzým
feryadým çoðalarak azaldý mülteci kentin de
önce sýðýnmýþlýðýma acýyarak kanadý da
yutkunduðum sözcükleri týkadý sonra
mahzeninde yandým içi boþ zeminin
her uçukluðumda kýrýk bir geçmiþ
ben olmayan bir yerde yansýdý ayna
can çekiþti tarumar siluetinde
birikmiþliðim
gitmelerime ramak kala "tokluk"
dumaný tüten bir ateþ ortasýnda,
inadýna týrmanmak
aç kalmamýþ öksüzlügüne
cözdüm mecaz-ini bilmecenin
hiçlerin anlam kazanýþlarý
sýfýr noktasýymýþ ayrýlýklarýn
yýkmýþ olduðum kent`te
bakarsam pencereden, enkazý olduðum
giderken yanýna takýlacaktým
gitmeler
ardýnda býraktý sessiz çýrpýnýþlarý
haykýrdýðý anlar kadar canýný acýtmazdý
yarasý mavi kayboluþlarý
sýzlatarak tuttu yalýn-ayak
az kalmýþ ucundan
vurdu
yüreðimdeki heyelanýn göçü omuzlarýma
vakit gitme vakti!
þimdi
yetimsizliðin çýðlýðý sözcüklerle, konuþma zamaný
anlatmalý
kentin çocuksu aðlayýþlarýndan
süslenen son bir nefesle
ve sabahlýyor içimizdeki düþler
mimik buluyor yüzümüzdeki gülüþler
ellerimizdeki çatlaklarý birleþtirince
ancak devinim kazanacak mutluluklar
ne yazýk
takvimden dükülmüyor senli sayfalarýmýz
çoktan battý bizim güneþimiz
ay eþlik ediyor, sade ayaklý izlerimiz
sýðýndýðým tek kanatlý i mgelerimi yazýyorum
yalýn sözcükleri aydýnlatan þiirimi kusuyorum
hala sen kokuyordur diye üzerime giydiðim,
derin derin soluduðum giysilerin
bu þehirden kopuk soluklarýnýn
kýrýðýyla örselenmiþ ruhuna tutkundum
sen se örselenmiþ kýrýklarýna
kokusunu almadan özleminin
asmazdým duvara
tek odalý sensizliðimde biçare deliliðimi
neden
sallantýda sendelemiþ düþlerinde
merhamet duymuyorsun kendine
yüzünü çevir
a þ k delisi olmayan ihtiraslarýna fýsýlda
öfkeni yankýla sen de
tek oda da çýðlýk çýðlýða
sensiz sürgünlerimi
alabora ettim
güven dinginliðinde süzülüyor aþkýmýz
Sükûnetîn
biliyorum ki
inadýný kýrmayacak sevginin
bu devir`e ait olmayan
yasadýþý gülümseyiþlerimle tükeneceðim
sarnýç örgülü yaðmurunda,
duvarlarýna yenik itâlik gülüþlerini oynayacaðým
býkmayacaðýz
fiðüran rollerin cezbeden sahnelerinden
iþveli çabalar faydasýz
dibe vuruyor aklým zamansýz
pus olmak vardý uzunboylu vedalarda
býraktým gidiþ arefesinde mühr-ü dudaklarýma
içinde yaþadýðýmýz kent`te
cesaret ve bilgelik ölürken
bir an içimiz üþüyecekti
gýyabýnda yaþanýrmý
hüzünbaz sözcükler?
bir kenarý ruhunu öldürmüþ uzaklarýn sureti
müptelasý olduðu þehrin çocuðu diðeri
dokunsam, kýrlangýç çýðlýðýndan yüklemler binecek kelâmýna
dilime, zehir olsam hasretin zapt-edecek sinsice
uykusundan uyandýramadýðým bir çocuk yüzü ki
parmaklarý dolanýyor alacasýnda düþlerime
bir ni-da yapýþýyor dügüm dügüm dilime
tam da hazýrda fýrtýnalarým vardý esmeye
hayatýn özetini býrakacaktým avuçlarýna
bir yýlan gibi soktun koynuma kimsesiz hecelerini
pazara çýkmýþ gibi sanki ipliðin
sine-ye çekmiþtim en vurgun ihanetini
öðretmeden daha karanlýðý
söndürüyorsun bütün ýþýklarýmý
anlamsýz seyirlerini býraktýðýn bekçiliðinden
zaman sýyrýldý koza deliðinden
kanatlarýyla uçan kelebekleri görmek istiyorum
baðlaçlarý yok artýk düþüncelerimin
boyasý aktý masum hezeyanlarýndan
en kanlý kokularýný sürmüþken sineme
hiç olmadýðýn kadar bürün h a c i m s i z bir yüze
dudaklarýn susuzluðuma k u m
artýk
küflü
dokunuþlarýný
çek
üzerimden
içimde bir infilak var
avazým çýktýðý kadar susmak isteyeceðim
alacaksýn varlýðýmý
mecazinde çarpacaksýn
s e r e s e r p e
03.06.09 / Hüzün
_ Simdiden yüregimdeki duygularin sabrina katlandiginiz icin tesekkür ediyorum