ELLER
Eller vardýr, nasýrlý çalýþan eller,
Almaktan çok, vermeye alýþan eller.
Eller vardýr, Rabbisi için baðlanmýþ
Þerre karþý demirden dahi saðlammýþ.
Eller vardýr, ölmeyen yazýlar yazar,
Eller vardýr iðneyle kuyular kazar.
Eller vardýr ki, hayýr iþinde yumuk
Tanýmaz soðuk, sýcak taze bir pamuk.
Ellerin hepsi, deri, et ve týrnaktan,
Zevk duyar, kimi yapmak, kimi kýrmaktan.
Daha hayýrlýdýr veren el alandan
Adalet geri alýr elin, çalandan.
Eller var; On parmakta hüner dolu
Onlar olmasa n’der insan bu kolu?
Ellerle dil kontrollü olursa þayet
Yok olur toplumdan her türlü þikayet.
Eller vardýr, açýlýr çift çift Hüda’ya
Tüm hisler çevrilir bir ulvi sada’ya.
Niceleri var gözyaþý silip aðlamýþ
Eller var, beþ parmaktan sular çaðlamýþ.
Eller var, baðlý demir parmaklýklara
Eller var, meydan okur bataklýklara.
Övmeye doyamam Hak diyen dilleri,
Öpmeye doyamam HAKKI tutan elleri.
Mustafa TURAN
WEB SÝTE: mustafaturan11.com
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.