SUSKUN

þurada , bir gül suskunluðu var.
derinden derine bir iþlek sevda...
denizlerden mi geçip gelmiþ ,
yoksa ,
adý konulmamýþ
ve hiç kundaklanmamýþ
bir bebek sesinden mi süzülmüþ ,
bilinmez.
buzlu camlardan bakýp da aðlar olmuþ sevdam,
pazar çýðlýklarýnda daðýlýr olmuþ saçlarým.
oysa ben bir çocuktum eskiden ,
bir çocuk ...
ama çok eskiden...
paslanmýþ parmaklarýma sakýn bakmayýn,
gýcýrdayan sesime kulak kesilmeyin.
ben bir çocuktum diyorum size bir çocuk
ama çok eskiden.

suskunluðum bir vapur seferinden geliyordu.
saçlarý örgülü , küçük bir kýz suskunluðu iþte ,
acýdan , tuzdan ve yaðmurdan.
- o akþam-
ellerimi kaybetmiþtim ,
annemin kederli avuçlarýnda.
bir kapý ardýnda bulmuþtum sonra da.
- çocukluk iþte!-
söylemiþ miydim?
ben ,
küçücük bir çocuktum eskiden.

nemide- 2000-kýrýkkale




Sosyal Medyada Paylaşın: