ÖMÜR GEÇİRDİM
Etrafa bak; güneþ hergün doðuyor.
Bir elim taþ, bir elim su tutuyor.
Zamanýn seli insaný yutuyor.
Bir deli sevdaya ömür geçirdim.
Sen aldanma; ben doðarken aldandým.
Daðý ve taþý beyhude dolandým.
Üstüme yaðan, yaðmur sanýp yýkandým.
Eyvah; ben hayatý boþa geçirdim.
Sanki her zalimin mezarý mý var?
Kiminin adý, kiminin taþý var.
Zalimler yok olmuþ ama, zulüm var.
Zulme aðýt yakýp yýllar geçirdim.
Düþme; düþmüþü hiç kimse kaldýrmaz.
göller ve çöller izleri saklamaz.
Yalancýlar; yalaný yasaklamaz.
gerçeðe sýrt dönüp ömür geçirdim.
ahmet doðru söyler, göze batarsýn.
Güzelleri çirkinlere katarsýn.
Gölgelik aramaz, günde yatarsýn.
Tükenmez hayale ömür geçirdin.
30.08.2005
Ahmet Çelik
Ceyhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.