Davetsiz bir konuk ölüm, çat kapý gelen. Ne zaman geleceðini bilemezsin. Bakarsýn ansýzýn biner dalýna. Kýrar kolunu kanadýný, Bakmaz mutluluðuna mutsuzluðuna. Gençliðine yaþlýlýðýna. Bu yüzden ölmeden önce ölmeyi bilmelisin. Ölümü korkutmalýsýn yaþantýnla.
Yaþamak bir sanat aksine, Çayý ince belli de içmek yudum yudum mesala. Çiçekleri sevmek dalýnda. Ýnsanlara hoþ nazarla bakmak daima. Güneþi ýsýtmak düþlerinde. Uçsuz bucaksýz denizleri seyre dalmak ya da. Yahut ciðerlerine kadar çekmek doðayý bir nefeste.
Yaþamak bir rüyaysa, Ölüm, onun uyanýlacak uykusu. Yaþamayý bilirsek çirkeften uzak. Düsturumuz olursa "mutu kable ente mutu." Výz gelir týrýs gider ölüm korkusu... Ankara,21/04/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.