yaþadýðý en güzel düþte
ýslýk çalarken delikanlý hayaller
siyah beyaz hareketlerde
baþý boþ
gönlü çok hoþtu
elinden tuttuðu güzellikle ruhunu okþadý
aþka yelken açarken cesurca
tek güvenilen
gençlik ateþiydi
yürekten yükselen
bir bir geçerken günler
çok sesli orkestra eþliðinde
her giden güne bir ýþýk feda edildi yürekten
farkýnda olmadan
isyan bile edemeden
sessizce
“caným” denilenin
yaþattýðý can daralmalarýydý
dudaktaki ýslýðý geceye gömen
aþk kýrýntýlarý dökülünce
yaþanan her bir adýma
toplamaya gönülsüzdü
dar zaman seviþmeleri
kan ter içinde geçerken son kez
aþký söyleyen þarkýdan
çaresiz
sustu
iki kiþilik yalnýzlýk baþlayýnca
tutkulara þahit yatakta
düþlere bulaþandý
ilk perdeyi kapatan yol ayrýmý söylenceleri
düþle gerçek
varla yok arasý
ikinci perdeye dokunup
terfi ederken yönüne kör beden
bir adým daha öteye
tanýdýk delikanlý hayallerden bir esinti
bahar endamýyla yapýþtý yaralý yüreðe
yine heyecan
yine coþku
ayný þarkýda mola verme arzusu
soluk kesen öpüþlere hasret dudaklar
ve
aþk la dökülen
“seni seviyorum”
uðurlanan sevda külleri üzerine
yerleþtirilmeye çalýþýlan kor ateþ
yürek çalkantýsý
sessiz çýðlýk
duygu yorgunu bedenin teslimiyeti
dilden dökülememiþ
sevmelere
hayal ötesi
seviþmelere
gece elini verince sabaha
dudakta asýlý kalmýþ kýrýk bir gülümsemeydi
gecenin koyuluðuna karýþmýþ aþk
düþle gerçek
varla yok arasý
ve bir sonraki perde
bir yudum þarabýn tadýyla takýldý
þiire
sesine ses verene
kendine iyi gelene
yüreðine dokunandý defne kokusu
düþle gerçek
varla yok arasý…
ve…
// kapatmayýn perdeleri, yanmasýn ýþýk… söylenmedi henüz son söz … //
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.