KARA GÖZLÜM

Kara gözlüm, sensiz günüm hüzünle doluyor,
Özlemin bitirdi beni, gül benzim soluyor,
Ahu bakýþlým, ey yar ! bu ömrümüz doluyor,
Saksýmdaki gül, çiçek, sensizlikten soluyor.

Aðlaþýr, þu daðlar, taþlar, aþkýmýzý bilir,
Acýr, koklaþan kumrular, pencereme gelir,
Bu sevdayý bir Allah, bir ben, birde sen bilir,
Dilerim bu ecel, senden önce bana gelir

Zaten geçti bu ömrüm, birde seni özlerim,
Unutamam hatýralarý, söndü gözlerim,
Dertlerle ben yoðruldum, hep sevgini özlerim,
Doyamadým ben sana, sende kaldý gözlerim.

Derdin ya; hani, ikimiz iki beden tek yürek,
Bu sevgiyi anlatmaya, cümleye ne gerek,
Kara gözlüm, bu sevdaya dayanýr mý yürek,
Biliyoruz; kavuþmak yok, figana ne gerek.


SABÝHA SERÝN

Sosyal Medyada Paylaşın: