SENİ ÖZLÜYORUM
suskun gecelerin sessizliðinde
sanki seni dinliyorum saatlerce
sesin kulaklarýmdan gitmiyor
siyah gözlerini görüyorum düþlerimde
karanlýk geceler gizemle seni fýsýldýyor
göremediðim bakýþlarýný arýyorum
akýyorum yýldýzlarýn derinliðinde
.........seni özlüyorum
nasýlda geçerdi seninle bütün mevsimler
sevginle oyulmuþtu kemiklerimiz
karlar yaðdýðýnda üzerimize
eriyorduk altýnda bitmeyen sevgimizle
iki bedende tek yürek solumuþtuk
ayný damarda akan kan olmuþtuk
veda ederken ellerimizi býrakamadýk
........seni özlüyorum
tutsaydýn ellerimi, sarsaydýn avucuna
birlikte soluyup götürseydin diyarlara
anlamadýn hiç sevgimi, baktýn baþkasýna
söner mi bu sevgim, aþýðým yine sana
hayalin ile yanýmdasýn buda yeter bana
solsa da bedenim bir gün, girsem mezara
çürüse de kemiðim olacaksýn yanýmda
.........seni özlüyorum
þimdi gökyüzünde bulutlar simsiyah
göremiyorum o masmavi rengini
güneþ sanki doðmuyor gizlenmiþ bulutlara
yýldýzlar da suskun gülümsemiyor
getirmiyor kuþlar bir dem selamýný
gülse de yüzüm suskundur þu yüreðim
saksýmda ki çiçekler de süzgün açmýyor
..........seni özlüyorum
bir kelebek olup uçup sana gelsem
yada güvercin olup konsam pencerene
tutar mýydýn ellerimi sýcacýk avucunla
sarar mýydýn bedenimi kollarýnla
bakar mýydýn yine o derin ahu bakýþýnla
olur muydun yine derdime derman
verir miydin bir teselli tatlý dilinle
..........seni özlüyorum
kim bilir þimdi sen nerelerdesin
unuttun mu sevgimizi kiminlesin
dilerim gül yüzünü kimse üzmesin
olmasan da yanýmda hep kalbimdesin
sen zaten gönlümde solmayan çiçeksin
yüreðimde her mevsim açan menekþemsin
ayrýdýr yerin bende, en yüce deðerimsin
..........seni özlüyorum
SABÝHA SERÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.