ASKERDEN SEVGİLİYE...

Ve gittim iste
Simdi uzaklardan sesleniyorum
Sana neler býraktýðýmý biliyorsun;
Bir mektup ve birkaç resim
Hepsi bu.....
Uzak çok uzak bir þehirdeyim simdi,
Ve sen oralarda yalnýzsýn
Ne sen biliyorsun benim buralardaki halimi
Nede ben senin oradaki yalnýzlýðýný...

Simdi yataðýna uzan ve uyu
Beni sonbaharda
Rüzgarlarda savrulan son bir sarý yaprak gibi býrak
Alýþ bu ayrýlýða, zaman çok
Günler uzun, safak karanlýk
Ama aðlama sakin, bilirsin kýzarým bak
Razý ol gidiþime, hasret kal gülüþüme
Sayýlý günler tez geçer unutma bunu
Bilirsin ki vatan borcu namus borcu
Biz böyle gördük,
Böyle bildik hep ömür boyu...

Elbet buda geçecek
Herþeye raðmen þafak bir gün bizim içinde doðacak
Üzülme asla,düþünme beni
Alnýn açýk baþýn dik durmalý
Sen asker yolu gözleyen Sevdalý....

Uykusuz gecelerde
Bekliyorum seni ve vatanimi
Gece 3-5 nöbetinde bir baþka oluyor tabi
Hayalinle beraber olmak
Peki sende yorgun gecelerde
Benimlemisin ey sevgili?

Kader bu belli olmaz
Belki dönerim yine
Belkide bidaha asla...
Dönemezsem eðer 460 gün sonra
Sakin ha kýzma bana
Unutma asla
Vatan borcu namus borcu
Demekki daha çok seviyormuþ bizi yaradan
Biz böyle gördük,
Böyle bildik hep ömür boyu...